El Perfume de Mei, de Liu Hong

Estes días tiven a oportunidade de probar e comprobar a iniciativa de intercambio de libros entre pais do colexio de Iago. Ao principio de curso fixemos unha proposta de libros que cada familia prestaría (1 libro por familia) e ai 15 días nos enviaron a listaxe de libros dispoñibles. Había que escoller 3 posibles, e nos tocou EL PERFUME DE MEI.
Sempre que leo un libro escrito por Chinos ou Xaponeses me costa un pouco entrar nese ritmo que teñen. É un pouco hipnótico, coma se o tempo significase outra cousa alí. Ademáis, as referencias culturais e de valores son diferentes ás de aquí. Por eso mismo me resultan tan atractivos eses libros. Neste caso, a temática ten algo que ver cos conflictos xeneracionais de 3 mulleres, 2 chinas que están en Londres e 1 londinense que estivo en China.
Conforme transcurre a historia, o que máis me chama a atención é que os olores son os protagonistas verdadeiros. En si mesmo o libro tampouco é que sexa unha maravilla, pero ten algo, unha sensibilidade polo desarraigo, polas "adopcións" forzosas, pola sensación de ser estranxeiro noutras terras e tamén na túa.
Pero sobre todo, os olores que recorren o libro son os que enchen de vida esas páxinas, e son os que lles dan color e volume ás vidas das mulleres que conforman a historia.
Alégrome moito de telo lido, pero teño que recoñecer que só o fixen neste momento polas especiais circunstancias nas que apareceu por casa. Ogallá teña sorpresas igual de agradables de aquí en diante!!