Os de DreamWorks nos teñen moi acostumados a perlas, se falamos de cine de animación. Eu confeso que son máis de Pixar (Toy Story, Wall-E, Os Incribles, Up, Cars, etc) pero recoñezo que teñen un nivel altísimo os films que saen da factoría na que participa Steven Spielberg. Do seu estudo de animación temos xoias como Shrek, Madagascar, Spirit, Megamind ou a que nos ocupa hoxe, Como entrenar ao teu dragón.
Esta película paga a pena vela, ainda que sexa de animación. Está baseada nos libros de literatura infantil e xuvenil (LIJ) da escritora Cressida Cowell, e lendo o libro (o fixen, si...) se observa ben que a película non podía ser mala, con eses mimbres.
Diría imprescindible, pero me vou quedar con moi recomendable.... aquí vos deixo o trailer. Desfrutádeo!
Esbardalladas.blogspot.com non se responsabiliza das opinións verquidas polos autores das entradas nin dos comentarios que poidan xurdir das mesmas
31/5/11
Como entrenar a tu dragón
30/5/11
Abrir os ollos
Non sempre chega ese momento. Se non chega, non pasa nada, xa que segues igual. Pero cos ollos pechados. Alguén dixo hai tempo (non sei quen foi e creo que é irrelevante quén o dixera. O importante foi o que dixo e iso mesmo fai que esa persoa sexa relevante a partir dese momento) que a ignorancia da a felicidade. DEbería estar de acordo con iso, xa que si non sabes, eres feliz.
Pero me resisto. No meu interior semella que a esa frase lle falta un ? ao final. A ignorancia da a felicidade? Pois diso é do que quero barallar, ou esbardallar, que é o facemos por aquí. Pode ser que a ignorancia che dea a felicidade, pero para mín é unha felicidade moi fráxil, inestable e efímera, xa que en canto cambie a túa visión do teu arredor, en canto abras os ollos (ou chos abran), esa ignorancia desaparecerá, e con ela a felicidade? que tiñas.
Tamén pode pasar que ninguén ao teu arredor che abra os ollos (porque non saben cómo facelo, porque comparten contigo esa ignorancia que da felicidade ou porque lles convén que sigas así) pero o que é imposible (creo) e pasar toda a vida esquivando a luz que ilumina esas esquinas (ou esas grandes habitacións, depende do caso) de ignorancia que levan anos a escuras.
O malo diso son dúas cousas; se che acaba a ignorancia (abres os ollos) e non ten volta atrás. Podes non saber qué facer coa información, pero non podes esquecela. Ás veces doe, outras veces axuda a mellorar e outras te paraliza tanto que preferirías seguir na ignorancia... pero xa non se pode.
Qué facer? Pois como dixo alguén a que aprecio moito, sempre hai máis de unha opción. Non existe unha única saída. Pode que de 5 posibilidades, 4 sean moi desagradables e escollas a 5ª, pero as posibilidades existen. Por qué eliximos unha e non outra? Creo que é cuestión de supervivencia. Eliximos a posibilidade que (pensamos) menos dano nos fará no futuro. Pero non sempre acertamos, e despois custa moito máis endereitar unha situación cando decidiches, si, si, digo decidiches xa que si partimos da premisa de que hai máis de unha posibilidade, ti decides unha ou outra...
E para que serve? Ben, o feito de abrir os ollos (ou que chos abran) normalmente non é algo que elixas. Sucede, e só podes facer algo con esa información que de pronto tes. Usala para poder estar mellor. E niso andamos tod@s...
Pero me resisto. No meu interior semella que a esa frase lle falta un ? ao final. A ignorancia da a felicidade? Pois diso é do que quero barallar, ou esbardallar, que é o facemos por aquí. Pode ser que a ignorancia che dea a felicidade, pero para mín é unha felicidade moi fráxil, inestable e efímera, xa que en canto cambie a túa visión do teu arredor, en canto abras os ollos (ou chos abran), esa ignorancia desaparecerá, e con ela a felicidade? que tiñas.
Tamén pode pasar que ninguén ao teu arredor che abra os ollos (porque non saben cómo facelo, porque comparten contigo esa ignorancia que da felicidade ou porque lles convén que sigas así) pero o que é imposible (creo) e pasar toda a vida esquivando a luz que ilumina esas esquinas (ou esas grandes habitacións, depende do caso) de ignorancia que levan anos a escuras.
O malo diso son dúas cousas; se che acaba a ignorancia (abres os ollos) e non ten volta atrás. Podes non saber qué facer coa información, pero non podes esquecela. Ás veces doe, outras veces axuda a mellorar e outras te paraliza tanto que preferirías seguir na ignorancia... pero xa non se pode.
Qué facer? Pois como dixo alguén a que aprecio moito, sempre hai máis de unha opción. Non existe unha única saída. Pode que de 5 posibilidades, 4 sean moi desagradables e escollas a 5ª, pero as posibilidades existen. Por qué eliximos unha e non outra? Creo que é cuestión de supervivencia. Eliximos a posibilidade que (pensamos) menos dano nos fará no futuro. Pero non sempre acertamos, e despois custa moito máis endereitar unha situación cando decidiches, si, si, digo decidiches xa que si partimos da premisa de que hai máis de unha posibilidade, ti decides unha ou outra...
E para que serve? Ben, o feito de abrir os ollos (ou que chos abran) normalmente non é algo que elixas. Sucede, e só podes facer algo con esa información que de pronto tes. Usala para poder estar mellor. E niso andamos tod@s...
27/5/11
Spartacus, Sangue e Area
Por casualidade un día me dixo Fran "esta serie é boa" e collín a 1ª tempada (e a única ata o momento) da serie Spartacus: sangre e area.
O primeiro que se observa é a estética, moi semellante (debido aos efectos visuais) á película 300, baseada nun cómic do grande Frank Miller (terei que poñer algún día un comentario sobre él). O que quero dicir con isto é que non vos esperedes que os cortes e feridas, aplastamentos ou perda de membros sexan elípticos. Non, se ve todo e a verdade é que se ve bastante ben. Cando levas 12 episodios deixa de impresionarte, pero non perde mérito o feito de que semellan reais. Esa é a razón de que unha que eu me sei non poida ver a serie...
O segundo que me chamou a atención foi o especial interés que puxeron os guionistas, directores, etc. no tratamento do sexo. A serie tampouco é para os púdicos. Se queredes ver sexo explícito, vexacións (de amo-esclavo, etc.), relacións homosexuais, etc. esta serie ten presente este elemento (o sexo) na vida dun ludus (e se supón de de toda a república romana) do século I. A.C.
Pero o que realmente me enganchou á serie non foi nin o sangue nin o sexo, senón as loitas de poder que suceden lonxe (non moito tampouco) da area. Loitas polo poder, por ascender de clase social, por pertencer ás élites que manexan a vida e a morte dos cidadáns aos que dicen representar.
Con todo, a serie ROMA, da que vin as dúas tempadas das que consta, recrea (ao meu humilde parecer) moito mellor a vida romana e tamén as intrigas que rexían naquel tempo.
Estou desexando facerme coa precuela de Spartacus: Gods of Arena, que recreará os momentos nos que o ludos de Batiato tentaba facerse oco en Capua, varios anos antes da chegada de Espartaco. Serán 6 episodios nos que se descubrirá a historia de varias das personaxes que aparecen na 1ª tempada, como Doctore, Crixo, Batiato e demáis. Esta precuela (moi de moda agora isto das precuelas e spin-offs) precederá o estreno (esperadísimo) da 2ª tempada de Spartacus: Sangue e Area, xa sin o seu protagonista ata o de agora, Andy Whitfield, aqueixado dun linfoma e en tratamento actualmente. O seu substituto será Liam McIntyre.
Unha pena, a serie se sostiña en grande medida (me parece a min) grazas aos duelos entre Andy Whitfield (Spartaco) e Manu Bennett (Crixo) e sobre todo con John Hannah (Batiato). Unha das personaxes máis carismáticas da serie para min é Peter Mensah (Doctore). Este último actor me impactou moitísimo, polo seu parecido ao actor do film orixinal, Woody Strode, que no film de Stanley Kubrik interpretaba a Draba, o gladiador que lle perdoa a vida ao Espartaco interpretado por Kirk Douglas.
Esa si que é unha película boa, a de 1960...
O que é a rede... buscando información para facer esta entrada, entérome que non só na segunda tempara non aparecerá o actor protagonista (debido aos seus problemas de saude) senón que a actriz que interpretaba a Naevia, da que se namora Crixo, non aparecerá tampouco na segunda tempada (non renovou o seu contrato). Estánlle a buscar substituta... pero comezan a ser demasiados cambios....
O primeiro que se observa é a estética, moi semellante (debido aos efectos visuais) á película 300, baseada nun cómic do grande Frank Miller (terei que poñer algún día un comentario sobre él). O que quero dicir con isto é que non vos esperedes que os cortes e feridas, aplastamentos ou perda de membros sexan elípticos. Non, se ve todo e a verdade é que se ve bastante ben. Cando levas 12 episodios deixa de impresionarte, pero non perde mérito o feito de que semellan reais. Esa é a razón de que unha que eu me sei non poida ver a serie...
O segundo que me chamou a atención foi o especial interés que puxeron os guionistas, directores, etc. no tratamento do sexo. A serie tampouco é para os púdicos. Se queredes ver sexo explícito, vexacións (de amo-esclavo, etc.), relacións homosexuais, etc. esta serie ten presente este elemento (o sexo) na vida dun ludus (e se supón de de toda a república romana) do século I. A.C.
Pero o que realmente me enganchou á serie non foi nin o sangue nin o sexo, senón as loitas de poder que suceden lonxe (non moito tampouco) da area. Loitas polo poder, por ascender de clase social, por pertencer ás élites que manexan a vida e a morte dos cidadáns aos que dicen representar.
Con todo, a serie ROMA, da que vin as dúas tempadas das que consta, recrea (ao meu humilde parecer) moito mellor a vida romana e tamén as intrigas que rexían naquel tempo.
Estou desexando facerme coa precuela de Spartacus: Gods of Arena, que recreará os momentos nos que o ludos de Batiato tentaba facerse oco en Capua, varios anos antes da chegada de Espartaco. Serán 6 episodios nos que se descubrirá a historia de varias das personaxes que aparecen na 1ª tempada, como Doctore, Crixo, Batiato e demáis. Esta precuela (moi de moda agora isto das precuelas e spin-offs) precederá o estreno (esperadísimo) da 2ª tempada de Spartacus: Sangue e Area, xa sin o seu protagonista ata o de agora, Andy Whitfield, aqueixado dun linfoma e en tratamento actualmente. O seu substituto será Liam McIntyre.
Unha pena, a serie se sostiña en grande medida (me parece a min) grazas aos duelos entre Andy Whitfield (Spartaco) e Manu Bennett (Crixo) e sobre todo con John Hannah (Batiato). Unha das personaxes máis carismáticas da serie para min é Peter Mensah (Doctore). Este último actor me impactou moitísimo, polo seu parecido ao actor do film orixinal, Woody Strode, que no film de Stanley Kubrik interpretaba a Draba, o gladiador que lle perdoa a vida ao Espartaco interpretado por Kirk Douglas.
Esa si que é unha película boa, a de 1960...
O que é a rede... buscando información para facer esta entrada, entérome que non só na segunda tempara non aparecerá o actor protagonista (debido aos seus problemas de saude) senón que a actriz que interpretaba a Naevia, da que se namora Crixo, non aparecerá tampouco na segunda tempada (non renovou o seu contrato). Estánlle a buscar substituta... pero comezan a ser demasiados cambios....
26/5/11
Movemento 15-M
É unha cousa ben desconcertante para toda a clase política que un número significativo de persoas se estean a manifestar desde o día 15 de maio nas principais cidades do país de xeito pacífico, protestando contra esa mesma clase política que non sabe qué facer fronte a unhas concentracións cada vez máis numerosas de xente INDIGNADA co sistema político, co sistema financieiro e, en xeral, descontenta coa súa situación actual e futura, de seguir nas mesmas.
Polo que parece, de momento non se manifestaron a favor ou en contra dun determinado(s) partido(s) pero non se descarta que no futuro se convirtan nun movemento político.
No que respecta ao presente, teñen a miña admiración e o meu apoio, ainda que teño que recoñecer que eu non fun a acampar a ningún sitio. Pero non por iso deixo de estar de acordo co que propoñen. Atopei información na wikipedia sobre esta revolución social pacífica, que ogallá consiga algún resultado.
Estaremos ahí para apoialos e para velo e participar del.
Polo que parece, de momento non se manifestaron a favor ou en contra dun determinado(s) partido(s) pero non se descarta que no futuro se convirtan nun movemento político.
No que respecta ao presente, teñen a miña admiración e o meu apoio, ainda que teño que recoñecer que eu non fun a acampar a ningún sitio. Pero non por iso deixo de estar de acordo co que propoñen. Atopei información na wikipedia sobre esta revolución social pacífica, que ogallá consiga algún resultado.
Estaremos ahí para apoialos e para velo e participar del.
25/5/11
Asunción, de Ennio Morricone
De seguro que ésta non é a unica melodía que poño da BSO da fantástica película "The Mision".
Do autor da música só teño que dicir un nome, Ennio Morricone. Con iso é dabondo.
Desfrutádea!
Do autor da música só teño que dicir un nome, Ennio Morricone. Con iso é dabondo.
Desfrutádea!
24/5/11
Lingua Minoritaria??
Para os que creen que o galego é unha lingua minoritaria, este video que enlazan desde mesturas...
moi recomendable!
moi recomendable!
23/5/11
CONTESTADOR INTELIXENTE
Sona o teléfono na casa dos abuelos - Riiiiiiiing, riiiiiing !!!!!!!!!!!!!!!!!
- Bos días . . . Neste momento non estamos en casa pero, por favor, deixenos a súa mensaxe despois de oir a sinal e lles contestaremos á maior brevidade . . . beeeeeppp...
- Se és un dos nosos fillos, marca 1 e a continuacion selecciona a opción do 1 ao 4 por orde de "chegada" así saberemos quén es.
- Se necesitas que nos quedemos cos nenos, marca 2
- Se queres que te prestemos o coche, marca 3
- Se queres que te lavemos e planchemos a roupa, marca 4
- Se queres que os netos durman aquí na casa, marca 5
- Se queres que vaiamos a buscar aos nenos ao colexio, marca 6
- Se queres que preparemos comida para o domingo, marca 7
- Se queres vir a comer aquí, a casa, marca 8
- Se necesitas cartos, marca 9
- Se nos vas a invitar a comer, a pasear, a ir ao teatro o es un dos nosos amigos, "podes falar que te estamos escoitando !!!!!!!!!!!"
20/5/11
De novo á voltas coas eleccións
Achego esta entrada da web solosequenosenada moi interesante ao meu parecer.
"Entendemos como “hackear” las elecciones el votar intencionadamente para manipular la fórmula d’Hondt y evitar el bipartidismo, es decir, que se presenten 70 partidos políticos y evitar que sólo 2 tengan la mayoría de escaños.
El objetivo es conseguir que los partidos mayoritarios pierdan escaños drásticamente y vayan a parar a los minoritarios.
Si hubiese más partidos políticos en el parlamento, los “lobbies empresariales” no lo tendrían tan fácil para manipular a los políticos como nos mostró Wikileaks, ni saldrían adelante leyes abusivas como la Ley Sinde, ni la que aprobaron ayer que permite que los niños puedan inflarse de comer donuts, cocacolas, bollicaos, etc, y que las multinacionales como Nestlé, Cocacola, Danone, etc se “autoregulen” (claaaaro).
Aclarada la definición y objetivos de este artículo, empezamos.
En resumen a lo que viene a continuación: para hackear unas elecciones y que no salgan los partidos políticos mayoritarios:
- Votar a partidos minoritarios que tengan alguna posibilidad.
- Nunca, jamás de los jamases, votar en blanco. Perjudica gravemente a los partidos políticos minoritarios.
- No votar nulo, ya que no sirve de nada.
- No abstenerse, ya que no sirve de nada.
PREGUNTAS CURIOSAS
¿Se pueden hackear o modificar los resultado de unas elecciones?Si, debido a que los votos se cuentan mediante una “fórmula matemática” llamada La Ley d’Hondt, que tiene algunos “fallos”.
¿Qué es la ley d’Hondt?
En muchas democracias cuando se vota, se aplica la Ley d’Hondt para saber cuantos escaños tiene cada partido. Algunas personas lo escriben como Ley d’Hont, ley d’Ohm, ley dont, pero en realidad se escribe d’Hondt por el belga que lo inventó, Victor d’Hondt.
En Yahoo respuestas alguien dijo: Es un sistema matemático para repartir cargos de acuerdo a los resultados de una elección (…) Este es el sistema, de entre los mas usados, que brinda la posibilidad de (en teoría, no en la realidad) mayor representatividad a las minorías.
Como es bastante aburrido explicar su funcionamiento, dejo estos dos enlaces a quién le interese profundizar en este tema:
- Sistema d’Hondt con dibujitos.
- Sistema d’Hondt detalles históricos y técnicos.
- La ley d’Hondt explicada con dibujitos. También explican como se hace luego el reparto de escaños por provincia.
¿Los votos en blanco influyen en los resultados?
Si, a efectos prácticos, dan más escaños a los partidos mayoritarios y elimina a los minoritarios.
¿Los votos nulos influyen en los resultados?
No, a efectos prácticos, no sirven para nada.
¿Los votos de un partido político que al final no tiene escaños, se van a los partidos mayoritarios?
No y si.
No, porque si hay pocos partidos minoritarios con muchos votos, perjudica a los partidos mayoritarios y tienen menos escaños.
Si, porque si hay muchos partidos minoritarios con muchos votos, se quedan todos sin escaños, que van a los partidos mayoritarios.
Ante la duda, siempre es mejor votar a un partido minoritario que tenga posibilidades de tener como mínimo 1 escaño, que votar a partidos raros tipo “Partido de manolo el del bombo” que seguro que no tiene ninguno y lo único que harás será perjudicar a los otros partidos minoritarios.
¿Si te inscribes en el censo pero no votas (abstención), favoreces a los partidos minoritarios?
No y quizás. Aclaro a los que dejan comentarios “simpáticos” sobre este punto, que si no te empadronas no estás censado, lo sé por experiencia ya que no pude votar en las últimas elecciones “por no estar en el censo”.
El “No” es porque si estás censado pero no votas, no afecta en nada, ya que la Ley d’Hondt sólo tiene en cuenta los votos realizados. Si votan 4 personas y se abstienen 1.000 da igual, se tendrá en cuenta a las 4 personas que han votado.
El “quizás” es porque después de aplicar la ley d’Hondt, se realiza el reparto (injusto) de escaños por provincia (técnicamente se dice “asignación de diputados”) y se tiene en cuenta a las personas censadas, no las que han votado. Para no alargar este artículo, en esta animación se explica con dibujitos como funciona la “asignación de diputados por provincia”.
¿Los partidos políticos “hackean” las elecciones?
Si, hay ejemplos claros, como el partido Izquierda Unida que aún teniendo más votos que Convergencia i Unió o PNV, siempre tiene muchos menos diputados. Esto se debe en parte a la ley d’Hondt pero también a la forma en que se hace el reparto de diputados por provincia.
- Izquierda Unida: 969.871 votos = sólo 2 diputados!
- Convergencia i Unió: 779.425 votos = 10 diputados
- Partido Nacionalista Vasco: 306.128 votos = 6 diputados
SIMULACIÓN CON 3 PARTIDOS POLÍTICOS:
Ahora mediante un simulador de la Ley d’Hondt, vamos a simular unas situaciones para ver como funciona y como podemos aprovecharlo a nuestro favor. La idea de hacer todo esto vino al curiosear por el simulador de la ley d’Hondt de Vicente Navarro, aunque por razones prácticas, utilizo el simulador de la ley d’Hondt de la web icon.cat poniendo los siguientes datos como base de investigación:- 100 escaños
- 3% de listón
- Partido A – 1000 votos
- Partido B – 500 votos
- Partido C – 50 votos
Resultado:
- Partido A (64.5%): 65 escaños
- Partido B (32.2%): 32 escaños
- Partido C (3.3%): 3 escaños
Simulación 1: 100.000 electores - 0 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado: Queda igual que la simulación de referencia.
Conclusión: la abstención no sirve de nada. Es necesario votar si quieres hackear las elecciones.
Simulación 2: 1.684 electores - 133 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado:
- Partido A (59.4%): 67 escaños
- Partido B (29.7%): 33 escaños
- Partido C (3.0%): Descartada (no votos mínimos)
Simulación 3: 1.684 electores - 0 votos en blanco - 133 votos nulos
Resultado: Queda igual que la simulación de referencia.
Conclusión: votar nulo no sirve para nada.
SIMULACIÓN CON 4 PARTIDOS POLÍTICOS:
Ahora ya sabemos que para hackear unas elecciones, hay que votar, nada de abstenerse, ni votos nulos, ni sobretodo votos en blanco (el cáncer de los partidos políticos minoritarios).¿Pero entonces cómo podemos ayudar a modificar los resultados? ¡Pues votando a los partidos minoritarios!
Ahora haremos las mismas simulaciones teniendo en cuenta que aparece un nuevo partido minoritario, a ver que pasa:
Añadimos ahora el “Partido D con 49 votos”.
Simulación de referencia: 1.599 electores - 0 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado:
- Partido A (62.5%): 63 escaños
- Partido B (31.3%): 31 escaños
- Partido C (3.1%): 3 escaños
- Partido D (3.1%): 3 escaños
Simulación 1: 100.000 electores - 0 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado: Queda igual que la simulación de referencia.
Conclusión: de nuevo, la abstención no sirve de nada. Es necesario votar si quieres hackear las elecciones.
Simulación 2: 1.732 electores - 133 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado:
- Partido A (57.7%): 67 escaños
- Partido B (28.9%): 33 escaños
- Partido C (2.9%): Descartada (no votos mínimos)
- Partido D (2.8%): Descartada (no votos mínimos)
Simulación 3: 1.684 electores - 0 votos en blanco - 133 votos nulos
Resultado: Queda igual que la simulación de referencia.
Conclusión: votar nulo no sirve para nada.
SIMULACIÓN CON 6 PARTIDOS POLÍTICOS:
Pero hay un problema!!! Ahora añadimos dos partidos nuevos, el “Partido E con 49 votos” y el “Partido F con 49 votos”.Simulación de referencia: 1697 electores - 0 votos en blanco - 0 votos nulos
Resultado:
- Partido A (58.9%): 67 escaños
- Partido B (29.5%): 33 escaños
- Partido C (2.9%): Descartada (no votos mínimos)
- Partido D (2.9%): Descartada (no votos mínimos)
- Partido E (2.9%): Descartada (no votos mínimos)
- Partido F (2.9%): Descartada (no votos mínimos)
RESUMIENDO
Para hackear unas elecciones y que no salgan los partidos políticos mayoritarios:- Votar a partidos minoritarios que tengan alguna posibilidad.
- Nunca, jamás de los jamases, votar en blanco. Perjudica gravemente a los partidos políticos minoritarios.
- No votar nulo, ya que no sirve de nada.
- No abstenerse, ya que no sirve de nada.
¿ES VERDAD QUE MÁS DE 50% de VOTOS EN BLANCO AFECTAN?
La respuesta es NO
Hay un comentario interesante realizado por el usuario “Votoenblanco”, según él, lo que digo en este artículo no es cierto ya que si hubiese “un 50% de votos en blanco” (…) “si que tendría un valor y rompería los porcentajes”. Vamos a simularlo:
Con la primera simulación de 3 partidos y 133 votos en blanco el resultado era:
- Partido A (59.4%): 67 escaños
- Partido B (29.7%): 33 escaños
- Partido C (3.0%): Descartada (no votos mínimos)
- Partido A (32.3%): 67 escaños
- Partido B (16.1%): 33 escaños
- Partido C (1.6%): Descartada (no votos mínimos)
Si se prueba con 4, 5 o 6 partidos el resultado es aún más desastroso para los partidos minoritarios. Lo siento usuario “Votaenblanco”, no tienes razón, tu opción es la peor de todas. Como curiosidad, si se votase un 97% de votos en blanco, ¡sólo saldría un sólo partido político con el 100% de escaños!
OTRA AMPLIACIÓN POSTERIOR:
¿Y SI SE PRESENTA UN SÓLO PARTIDO A LAS ELECCIONES?
¡Los votos en blanco cumplirían su objetivo!
El comentario de UnoSolo (10-05-2011) es muy interesante, explica un caso real de un pueblo donde sólo hay un partido.
Si los del pueblo votan casi todos en blanco y el partido no llega al 5% ¿que pasaría? Pues que no habría ningún partido político elegido. Este es el único caso en que el voto en blanco si que afectaría los resultados de la manera deseada. A nivel legal no sé que sucedería si ocurriese algo así"
------------------
Como publicar esta entrada a xornada de reflexión sería incumplir a devandita xornada, aproveito agora que queda pouco para entrar nela....
DESORIENTADO 26
_Que foi iso?
_Joder, nin idea! Pero semellaba ser grande de collóns! Dimitri seguía enfocando ao último lugar no medio do lago no que se viran as ondas. Nada, nin ruidos nin sinal algunha de que 30 segundos antes algo, algo máis grande do que ata o momento se describira a esta profundidade se afundira nun lago subterrano de dimensións descoñecidas.
Meu, eu non tiña ata ese momento ningunha inquietude cando descendía ás grutas. Sempre me deu igual se estaban inundadas ou non; iso só supoñía diferenza no equipo co que entras á exploración e cartografía espeleolóxica. Pero isto, isto superaba en moitos enteiros as miñas espectativas.
Mentres anotabamos as coordenadas no mapa topográfico, notei que non só a mín me tremían as máns. Dimitri estaba mudo e pálido. Se non fose por onde nos atopabamos, escacharía coa risa, xa que, como dicía meu pai, “estás pálido meu, non cagaches??” pero nese intre o que menos me apetecía era rir e moito menos montar balbordo.
Fomos retrocedendo pouco a pouco, moi de vagar e aproveitamos a luz das linternas para observar de novo as paredes e o teito do tramo que daba entrada ao lago. Dalgún xeito os dous tiñamos na cabeza a posibilidade imposible de que si algo era quén de facer ondas nun lago subterráneo no que nunca se describiran especies animais ou vexetais, por qué non podería arrastrarse fóra da auga?
Esta entrada está nas seguintes categorías:
DESORIENTADO (un relato por partes)
19/5/11
Tricotín, Tricotán
Comeza unha nova sección en Esbardalladas, grazas a varios colaboradores/as anónimos para vós pero non para mín. Desde que me acordo teño debilidade polas manualidades de calquera tipo. Calceta, pintura, punto, coiro, tela, collares, etc... así que pode ser boa idea (xa veremos nos comentarios) poñer aquí técnicas e/ou resultados dos nosos intentos.
Para comezar a sección, presentamos unha técnica foi sinxela de facer cordóns con fios usando un aparello que se chama tricotín. De seguro que o coñecedes de cando erades pequenos (alguén me dixo que facía moitos cordóns de pequena con algo semellante a isto)
Moitas grazas a Geni pola súa colaboración desinteresada.
Ogallá teñamos máis entradas de manualidades!!
Para comezar a sección, presentamos unha técnica foi sinxela de facer cordóns con fios usando un aparello que se chama tricotín. De seguro que o coñecedes de cando erades pequenos (alguén me dixo que facía moitos cordóns de pequena con algo semellante a isto)
Tricotín |
Detalle do cabezal onde se anuda o cordón |
A primeira volta é importante |
Débese pasar o cordón da volta anterior hacia dentro |
Se volve a pasar o cordón e co pau se monta a volta anterior hacia dentro. |
Aquí está o proceso grabado en vídeo (de móbil, sintoo).
E aquí está o resultado final
Moitas grazas a Geni pola súa colaboración desinteresada.
Ogallá teñamos máis entradas de manualidades!!
18/5/11
Terapia de Parella
Marido e mujer acoden ao psicólogo tras 20 anos de matrimonio.
Cando se lles pregunta cal é o problema, a muller saca unha lista larga e detallada de todos os problemas que tiveron durante os 20 anos de matrimonio:
· Pouca atención,
· Falla de intimidad,
· Falla de comunicación,
· Vacío,
· Soidade,
· Non sentirse valorada,
· Non sentirse amada,
· Non sentirse deseada,
· e bla, bla, bla, , , a lista é interminable, , ,
Finalmente, o terapeuta se levanta, se acerca á muller, lle pide que se pare e a abraza e a bica apaixoadamente, a recosta no diván, lle quita a roupa, todo o demáis e lle fai o amor.
Mentres o marido os observa cunha cella máis alta que a outra.
A muller se queda muda, cando o douctor remata, ela se acomoda a roupa, se arranxa o cabelo e se senta na cadeira medio aturdida... pero con certo gozo na cara ...
O terapeuta se dirixe entón ao marido e lle di:
Isto é o que a súa esposa necesita, alomenos 3 veces por semana.
¿Pode facelo?
O marido o medita un instante e responde:
Ben, a podo traer os luns e os mércores, pero os venres teño futbol.
Esta entrada está nas seguintes categorías:
VERDADES COMA PUÑOS
17/5/11
blogger sin acceso
Por causas alleas á nosa vontade, esbardalladas estivo estes días sin poder esbardallar debido a que o portal no que se atopa aloxada (Blogger) deixou de funcionar.
En breve retomaremos as profundas reflexións que caracterizan a nosa bitácora. Entretanto, non sufrades moito!!!
En breve retomaremos as profundas reflexións que caracterizan a nosa bitácora. Entretanto, non sufrades moito!!!
11/5/11
Así estoy yo sin ti, de Joaquín Sabina
Quen me coñece sabe que Joaquín Sabina apareceu na miña vida de man de Alberto Pérez (coincidencia?? non o creo!!) e de Javier Krahe (con h, si...) naquel disco irrepetible de A Mandrágora.
A canción que hoxe teño a honra de desfrutar é unha das miles?? que fan que SABINA se escriba con maiúsculas.
Desfrutádea!
A canción que hoxe teño a honra de desfrutar é unha das miles?? que fan que SABINA se escriba con maiúsculas.
Desfrutádea!
10/5/11
Día de Europa, día da vergoña
Hoxe me entero de que o 9 de maio é o Día de Europa, o día no que se celebra a Unión Europea e o día no que debemos estar contentos de pertenecer a unha serie de estados nos que se promoven varios valores como o respecto aos dereitos humanos, a loita contra as desigualdades, a integración dos estranxeiros, etc....
Tamén, tristemente me enterei de que ese mesmo día se descobre que, tras varios días varada, unha patera con 61 inmigrantes que se dirixía á illa de Lampedusa (Italia) foi por fin rescatada polas forzas da OTAN, que lle levaban negando axuda humanitaria (ou de calquera tipo) durante 16 días.
Crónica da traxedia
Sobreviviron 11 inmigrantes.
Sin palabras.
Tamén, tristemente me enterei de que ese mesmo día se descobre que, tras varios días varada, unha patera con 61 inmigrantes que se dirixía á illa de Lampedusa (Italia) foi por fin rescatada polas forzas da OTAN, que lle levaban negando axuda humanitaria (ou de calquera tipo) durante 16 días.
Crónica da traxedia
Sobreviviron 11 inmigrantes.
Sin palabras.
9/5/11
Camiñando por Corredoiras, algo máis que un blog
Cando en decembro de 2010 Verde me dixo que ía facer un blog, alegreime por dúas cousas: xa conseguira a outro friki para sentirme acompañado neste mundo blogueiro e tamén ía ter a oportunidade de recorrer mentalmente as rutas que este colega ven facendo desde hai tempo. Pero este blog é algo máis. É a oportunidade de ver a través dos seus ollos os lugares nos que xa estivemos ou aos que queremos ir. É unha GUÍA en maiúsculas, para o presente e para o futuro.
E sobre todo, é a dedicación e as ganas de compartir dun amigo...e iso conta moito!
E sobre todo, é a dedicación e as ganas de compartir dun amigo...e iso conta moito!
6/5/11
Qué boa é a puntualidade....
A despedida do cura.
Ao Padre Pascual lle estaban facendo a súa cena de despedida por 25 anos de traballo nunha Parroquia. Un político membros da comunidade foi invitado para dar un breve discurso.
Como o político tardaba en chegar, o sacerdote decidiu dicir unhas palabras él mesmo para encher o tempo:
- 'Miña primeira impresión da Parroquia a tiven coa primera confesión que me tocou escoitar. Pensei que o Bispo me enviara a un lugar terrible, xa que a primeira persoa que se confesou me dixo que roubara un televisor, que lles roubara cartos aos seus pais, roubara tamén na empresa onde traballaba, ademáis de ter aventuras sexuais coa muller do seu xefe. Tamén en ocasións se adicaba ao tráfico e á venda de drogas. E para finalizar, confesou que lle transmitira unha enfermidade venérea á súa propia irmá. Me quedei asombrado, escandalizado e asustadísimo... Pero cando transcurriu un tempo, fun coñecendo máis á xente e vin que non eran todos así, vin unha parroquia chea de xente responsable, con valores, comprometida coa súa fe. E así vivín os 25 años máis maravillosos do meu sacerdocio'.
Como o político tardaba en chegar, o sacerdote decidiu dicir unhas palabras él mesmo para encher o tempo:
- 'Miña primeira impresión da Parroquia a tiven coa primera confesión que me tocou escoitar. Pensei que o Bispo me enviara a un lugar terrible, xa que a primeira persoa que se confesou me dixo que roubara un televisor, que lles roubara cartos aos seus pais, roubara tamén na empresa onde traballaba, ademáis de ter aventuras sexuais coa muller do seu xefe. Tamén en ocasións se adicaba ao tráfico e á venda de drogas. E para finalizar, confesou que lle transmitira unha enfermidade venérea á súa propia irmá. Me quedei asombrado, escandalizado e asustadísimo... Pero cando transcurriu un tempo, fun coñecendo máis á xente e vin que non eran todos así, vin unha parroquia chea de xente responsable, con valores, comprometida coa súa fe. E así vivín os 25 años máis maravillosos do meu sacerdocio'.
Xustamente neste momento chegou o político, polo que se lle deu o turno. Por suposto, pediu desculpas por chegar tarde e empezou a falar dicindo:
- 'Nunca vou olvidar o primeiro día que chegou o Padre á nosa Parroquia... de feito, tiven a honra de ser o primeiro que se confesou con él...'
MORALEXA: Non chegues tarde
- 'Nunca vou olvidar o primeiro día que chegou o Padre á nosa Parroquia... de feito, tiven a honra de ser o primeiro que se confesou con él...'
MORALEXA: Non chegues tarde
5/5/11
Bin Laden ou Morto o can se acaba a rabia???
Unha reflexión que non sei se debe considerarse sequera, pero, despois da morte de Bin Laden (feita en plan estratéxico en Pakistán por forzas especiais de EEUU con apenas 4 mortos...-Meu pai que é moi afeccionado ás películas bélicas e series como Navy Seals, etc; estaría encantado de que sacasen unha miniserie explicando toda a operación...) podemos considerar que o terrorismo islamista está acabado???
Sinceramente, non o creo, e senón, ao tempo...
Sinceramente, non o creo, e senón, ao tempo...
Esta entrada está nas seguintes categorías:
DENUNCIA,
ESBARDALLADAS
4/5/11
Juego de Tronos do papel á pantalla
Canal+ estrenará 'Juego de tronos' o 9 de maio
A ficción chegará a España tan só 21 días despois de estrenarse en HBO.
Canal+ deu a coñecer a data na que finalmente se estrenará 'Juego de tronos'. Foi o 17 de abril en HBO e chegará a España el 9 de mayo. Será Canal+ a cadena que a estrene en exclusiva no noso país.
'Juego de tronos' está baseada na novela do mesmo nome, "Juego de Tronos", que é a primeira da saga "Canción de Hielo y Fuego", de George RR. Martin. O escritor tamén participa neste ambicioso proxecto de HBO, encargada de 'Los Soprano', 'Big Love', 'Roma' o 'The Pacific'. A primeira tempada da serie contará con 10 episodios. Se consegue o éxito que se espera, o resto de libros poderían dividirse en duas tempadas cada un. De momento, a saga conta con catro novelas.
'Juego de tronos' se desenvolve nun mundo medieval fantástico no que varias familias loitan polo poder nun mundo fantástico no que aparecen criaturas e maxia. Robert Baratheon ocupa o trono de ferro tralo fin da dinastía Targaryen, ainda que non o terá nada fácil porque haberá varias casas que poxarán polo seu lugar, o que amenazará con romper o reino de Poñente.
Un reparto envidiable
'Juego de Tronos' conta co coñecido actor Sean Bean como cabeza do elenco. O intérprete ten na súa filmografía a participación na taquilleira película "El Señor de los Anillos", onde interpretaba a Boromir, o fillo do senescal de Gondor, Denethor. A experiencia previa nesta longametraxe pode ter avaliado a Bean como protagonista da ficción, xa que 'Game of Thrones' lembra na súa estética ao oscarizado film.
Interpretará a Lord Eddark Stark, un dos personaxes máis nobles da serie en contraste co resto de papeis de vilán que soe interpretar. Non estará só nesta nova produccion. Actores da talla de Emilia Clarke no papel de Daenerys Targaryen, Harry Lloyd como Viserys Targaryen ou Mark Addy, que dará vida a Robert Baratheon.
Haberá que estar atentos á pantalla. Estoy agora mesmo a ler o primeiro volume da saga, Juego de Tronos, e a verdade é que me está a gustar moito. Había moito tempo que non lía algo de fantasía heróica (é un subxénero literario no que levo moitos anos inmerso...) que me dese tan boas sensacións.
O malo de estar a ler o libro ao mesmo tempo que sacan a serie é que a serie terá que esperar a que termine os libros para ser vista....
Haberá máis entradas sobre "Juego de Tronos", seguro...
Aqui vos deixo un trailer dobrado ao español sobre a serie.Canal+ deu a coñecer a data na que finalmente se estrenará 'Juego de tronos'. Foi o 17 de abril en HBO e chegará a España el 9 de mayo. Será Canal+ a cadena que a estrene en exclusiva no noso país.
'Juego de tronos' está baseada na novela do mesmo nome, "Juego de Tronos", que é a primeira da saga "Canción de Hielo y Fuego", de George RR. Martin. O escritor tamén participa neste ambicioso proxecto de HBO, encargada de 'Los Soprano', 'Big Love', 'Roma' o 'The Pacific'. A primeira tempada da serie contará con 10 episodios. Se consegue o éxito que se espera, o resto de libros poderían dividirse en duas tempadas cada un. De momento, a saga conta con catro novelas.
'Juego de tronos' se desenvolve nun mundo medieval fantástico no que varias familias loitan polo poder nun mundo fantástico no que aparecen criaturas e maxia. Robert Baratheon ocupa o trono de ferro tralo fin da dinastía Targaryen, ainda que non o terá nada fácil porque haberá varias casas que poxarán polo seu lugar, o que amenazará con romper o reino de Poñente.
Un reparto envidiable
'Juego de Tronos' conta co coñecido actor Sean Bean como cabeza do elenco. O intérprete ten na súa filmografía a participación na taquilleira película "El Señor de los Anillos", onde interpretaba a Boromir, o fillo do senescal de Gondor, Denethor. A experiencia previa nesta longametraxe pode ter avaliado a Bean como protagonista da ficción, xa que 'Game of Thrones' lembra na súa estética ao oscarizado film.
Interpretará a Lord Eddark Stark, un dos personaxes máis nobles da serie en contraste co resto de papeis de vilán que soe interpretar. Non estará só nesta nova produccion. Actores da talla de Emilia Clarke no papel de Daenerys Targaryen, Harry Lloyd como Viserys Targaryen ou Mark Addy, que dará vida a Robert Baratheon.
Haberá que estar atentos á pantalla. Estoy agora mesmo a ler o primeiro volume da saga, Juego de Tronos, e a verdade é que me está a gustar moito. Había moito tempo que non lía algo de fantasía heróica (é un subxénero literario no que levo moitos anos inmerso...) que me dese tan boas sensacións.
O malo de estar a ler o libro ao mesmo tempo que sacan a serie é que a serie terá que esperar a que termine os libros para ser vista....
Haberá máis entradas sobre "Juego de Tronos", seguro...
3/5/11
Bildu non irá ás eleccións
Partindo de que é totalmente certo (e non pretendo outra cousa) que non teño nin idea de política, hoxe me produce algo de tristura enterarme que a coalición BILDU non poderá concorrer ás eleccións municipais e autonómicas do 22 de maio.
Sei que isto pode entenderse de moitas formas e vou tentar explicarme. Creo firmemente no diálogo e na NON VIOLENCIA, de calquera tipo, e neste caso, non estou de acordo coa violencia terrorista de ETA. Non comparto a idea de que ETA a través dos membros elixibles integrados na coalición BILDU poida estar representada e con acceso a información moi sensible nos concellos do País Vasco. Considero que a única vía que se pode admitir para que esa xente se integre na democracia é a renuncia expresa e sin condicións a toda clase de violencia e a condena expresa de toda clase de actos violentos e/ou terroristas.
Agora ben, tendo en conta o anterior (creo que queda clara a miña postura) digo o da tristura porque BILDU non concorra ás eleccións xa que nesa coalición na que se integran candidaturas sospeitosas de estar relacionadas ou ser continuación de HB tamén se atopan partidos democráticos que sempre condenaron a violencia e que representan a unha facción da poboación. Iso supón, ao meu modesto entender, impedir exercer un dereito democrático a un certo número de xente de poder elixir aos seus representantes, sempre que estes respecten o estado de dereito.
Complicado o tema... non quero nin pensar que diría eu si se tivese en conta o que diga eu...
De momento, o Tribunal Supremo non deixa concorrer ás eleccións a esta coalición. Agora lle toca ao Tribunal Constitucional decidir sobre o mesmo...
Sei que isto pode entenderse de moitas formas e vou tentar explicarme. Creo firmemente no diálogo e na NON VIOLENCIA, de calquera tipo, e neste caso, non estou de acordo coa violencia terrorista de ETA. Non comparto a idea de que ETA a través dos membros elixibles integrados na coalición BILDU poida estar representada e con acceso a información moi sensible nos concellos do País Vasco. Considero que a única vía que se pode admitir para que esa xente se integre na democracia é a renuncia expresa e sin condicións a toda clase de violencia e a condena expresa de toda clase de actos violentos e/ou terroristas.
Agora ben, tendo en conta o anterior (creo que queda clara a miña postura) digo o da tristura porque BILDU non concorra ás eleccións xa que nesa coalición na que se integran candidaturas sospeitosas de estar relacionadas ou ser continuación de HB tamén se atopan partidos democráticos que sempre condenaron a violencia e que representan a unha facción da poboación. Iso supón, ao meu modesto entender, impedir exercer un dereito democrático a un certo número de xente de poder elixir aos seus representantes, sempre que estes respecten o estado de dereito.
Complicado o tema... non quero nin pensar que diría eu si se tivese en conta o que diga eu...
De momento, o Tribunal Supremo non deixa concorrer ás eleccións a esta coalición. Agora lle toca ao Tribunal Constitucional decidir sobre o mesmo...
Esta entrada está nas seguintes categorías:
DENUNCIA,
ESBARDALLADAS
2/5/11
Are you gonna go My Way, de Lenny Kravitz
Creo que o que define esta canción é POTENCIA. O álbum parece que foi grabado en directo no estudo baseándose na música dos anos 70 nos que está inspirada...
Desfrutádea!!
Desfrutádea!!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)