Esbardalladas.blogspot.com non se responsabiliza das opinións verquidas polos autores das entradas nin dos comentarios que poidan xurdir das mesmas


6/5/11

Qué boa é a puntualidade....

A despedida do cura.


Ao Padre Pascual lle estaban facendo a súa cena de despedida por 25 anos de traballo nunha Parroquia. Un político membros da comunidade foi invitado para dar un breve discurso.

Como o político tardaba en chegar, o sacerdote decidiu dicir unhas palabras él mesmo para encher o tempo:

- 'Miña primeira impresión da Parroquia a tiven coa primera confesión que me tocou escoitar. Pensei que o Bispo me enviara a un lugar terrible, xa que a primeira persoa que se confesou me dixo que roubara un televisor, que lles roubara cartos aos seus pais, roubara tamén na empresa onde traballaba, ademáis de ter aventuras sexuais coa muller do seu xefe. Tamén en ocasións se adicaba ao tráfico e á venda de drogas. E para finalizar, confesou que lle transmitira unha enfermidade venérea á súa propia irmá. Me quedei asombrado, escandalizado e asustadísimo... Pero cando transcurriu un tempo, fun coñecendo máis á xente e vin que non eran todos así, vin unha parroquia chea de xente responsable, con valores, comprometida coa súa fe. E así vivín os 25 años máis maravillosos do meu sacerdocio'.
 
Xustamente neste momento chegou o político, polo que se lle deu o turno. Por suposto, pediu desculpas por chegar tarde e empezou a falar dicindo:

- 'Nunca vou olvidar o primeiro día que chegou o Padre á nosa Parroquia... de feito, tiven a honra de ser o primeiro que se confesou con él...'



MORALEXA:   Non chegues tarde

1 comentario: