The Avengers, a película

Asistimos nos últimos anos a unha verdadeira avalancha de películas baseadas nas personaxes mundialmente famosas dos cómics, sobre todo de Marvel, pero tamén algúns moi coñecidos de DC (que en materia de superherores, co permiso de Image, son as que reparten o pastel).

Personaxes como Daredevil, Hulk, Spiderman, Capitán América, Thor, Iron Man e mesmo outros menos coñecidos ata que as películas os fixeron visibles para o grande público, como Blade ou o Motorista fantasma forman parte do Universo Marvel. Tamén DC ten os seus representantes nas grandes películas de superheroes. Desde Superman a Batman, os dous barcos insignia da compañía, ata o último Green Lantern, que foi un fiasco total, V de Vendetta ou Watchmen fan que este xénero cinematográfico teña unha especial relevancia desde hai tempo.

O que ata o momento botaba eu de menos (confeso que me gustan as pelis de superherores. Sen máis explicación. Me gustan) era que durante esas grandes pelexas que no cómic quedan tan ben nas viñetas, cando as pasas ao cine, se convertía todo nunhas secuencias rapidísimas con cambios de planos preto e lonxe, supoño que para tentar reproducir esa "acción" que, paradoxalmente, nunha viñeta "estática" da tanta sensación de movemento e de "acción". Non sei se me explico ben; botei moitas veces de menos esa capacidade das viñetas de expresar movementos.

Ata agora, claro. Nos Vengadores nótase que a capacidade tecnolóxica da filmación con imaxes xeneradas por ordenador está a uns niveis que permiten "destrozar" unha cidade coma New York e que pareza real. O que realmente molan das películas de superherores non son os músculos e a testosterona que están eternamente presentes, e tampouco esas mensaxes ultraconservadoras sobre a patria, a bandeira e as defensas fronte ao inimigo. O que molan, ao meu parecer, son as ostias. As pelexas entre heroes melloraron tanto nesta película que, dalgunha forma, deslucen o traballo feito ata o de agora. Nunca unha loita entre Iron Man e Thor me pareceu tan boa, non por non telas imaxinado e/ou lido, pero o que resulta "verosimil" (notade que digo que esta película me parece verosimil, cando a propia película está chea de personaxes de ficción, loitas intergalácticas, deuses, conspiracións segredas....^^) da mesma pelexa son os efectos (catastróficos) para o entorno.


Creo que esta película si que paga a pena vela, polo menos para pasar un bo rato con loitas. O guión é sólido, con momentos certamente brillantes nos diálogos. Haberá que estar pendentes da seguinte parte.....